Przygotowania do X Festynu rozpoczęliśmy na trzy miesiące przed zaplanowanym terminem.
Z pomocą księdza Jana Żelaznego, nowego dyrektora polskiej sekcji Papieskiego Stowarzyszenia Pomoc Kościołowi w Potrzebie, wybrany został cel tegorocznej zbiórki. Tym razem „zawędrowaliśmy” do wyniszczonej wojną Demokratycznej Republiki Konga, do graniczącej z Rwandą prowincji Goma. Pracujący tam polscy misjonarze poprosili o pomoc w zakupie żywności dla najbardziej potrzebujących rodzin.
Z zapałem przystąpiliśmy do pracy; zostały wyznaczone zadania, które realizowaliśmy z pomocą zaprzyjaźnionych osób i instytucji. To wielka radość móc pracować razem.
Bardzo miłą niespodziankę sprawili nam strażacy, w przeważającej części młodzi, którzy przyłączyli się do przygotowań. W dniu Festynu wraz ze strażakami towarzyszącymi Festynowi wiernie od początku, służyli pomocą, bez której byłoby nam trudno. Jesteśmy bardzo wdzięczni za to zaangażowanie!
Przekonujemy się każdego roku, jak wielu ludzi gotowych jest wesprzeć dzieło pomocy potrzebującym. Często uważają swą pomoc za niewielką, mówiąc: „to drobna rzecz”. Z takich właśnie gestów hojności powstaje całe przedsięwzięcie. Z nich wyrasta owoc, którym możemy podzielić się, powiedzieć ludziom mieszkającym w Syrii, Iraku, Palestynie, Kenii, Kongo: pamiętamy o Was!
Dziękujemy gorąco każdej osobie z naszej parafii, za każdy trud pomocy; przygotowanie potraw, upieczenie ciast, za dary składane w kościele. Dziękujemy wszystkim osobom, również z sąsiednich parafii, dzięki którym mogliśmy przyjąć gościnnie przybywających i „zastawić” nasze stoły.
Dziękujemy wszystkim anonimowym ofiarodawcom, ludziom składającym ofiary podczas kwestowania w Iwoniczu Zdroju, Rymanowie, Miejscu Piastowym i Króliku Polskim i proboszczom tych parafii. Wyrażamy wdzięczność kuracjuszom, gościom, przyjaciołom.
Dziękujemy księdzu biskupowi Stanisławowi i innym kapłanom za obecność. Dziękujemy również przedstawicielom władz samorządowych, że chcieli być razem z nami tego dnia.
Dziękujemy przyjaciołom z krakowskiego Biura PKwP wraz z księdzem Janem, który przybliżył nam trudną sytuację wielkiej liczby chrześcijan, najbardziej prześladowanej społeczności na świecie.
Dziękujemy instytucjom, wspierającym nas oraz mediom za informowanie o idei Festynu.
Dziękujemy wspaniałym ludziom, którzy zaśpiewali i zatańczyli dla nas, ofiarowując czas, dzieląc się swoimi talentami i uśmiechem.
Dziękujemy artystom, którzy podarowali dzieła swoich rąk, ofiarodawcom cennych przedmiotów i rękodzieła.
Dziękujemy młodym rodzinom, od których otrzymaliśmy wiele pięknych zabawek, gier i książek.
Dziękujemy każdej osobie, dzięki której atmosfera panująca w dniu Festynu jest pełna ciepła i serdeczności.
Dziękujemy całej Grupie Festynowej za wykonaną solidnie pracę przed, w czasie i po uroczystości, gdy ucieszyliśmy się pozostawionym po nas porządkiem.
Dziękujemy za wystawę, która przypomniała historię poprzednich Festynów i wydarzeń, od których wszystko się zaczęło.
Zapadał zmierzch, gdy zespół ”Dwóch lub Trzech” zaintonował pieśń, którą kończymy nasz wieczór. W tym roku, do końca Festynu towarzyszyło nam wyjątkowo wiele osób. Zgromadzeni wokół sceny, śpiewaliśmy razem: „Panie pozostań, ma się ku wieczorowi, dzień się już nachylił…”
Na pożegnanie otrzymaliśmy błogosławieństwo i zaproszenie na kolejny Festyn. Pokój i radość wypełniały nasze serca, gdy wracaliśmy do domów.
Przed 10 laty otrzymaliśmy Boże zaproszenie do wspólnej pracy na rzecz Kościoła, który jest w potrzebie. Doświadczamy radości z drogi, jaką przebyliśmy razem. Wzrasta przyjaźń miedzy nami. Jesteśmy umocnieni wiarą, dobrocią i hojnością ludzi gotowych pomagać bezinteresownie i często w ukryciu.
Zebraliśmy kwotę przekraczającą obecnie 130 000 zł. Mamy nadzieję pokryć w całości koszt projektu, w którym uczestniczymy. Dziękujemy za wspólne dzieło!