9 edycja Festynu Dobroczynnego “W hołdzie prześladowanym chrześcijanom” dobiegła końca. Czas na przedstawienie działań, które towarzyszyły nam 25.08.2024 w Parku nad Czarnym Potokiem.
Na scenie nasi konferansjerzy: Monika Rajnik i Bogdan Porembski przedstawiali ideę festynu, informowali o celu zbiórki, prezentowali artystów występujących na festynowych deskach. Siostra Magdalena, która przyjechała specjalnie na festyn, dała świadectwo życia w Autonomii Palestyńskiej w tym trudnym czasie. Przybliżyła nam tragiczne losy kobiet, które obecnie są pod opieką sióstr salwatorianek w ośrodku w Emmaus, który chcemy wesprzeć finansowo. Wspólnie odmówiliśmy Koronkę do Bożego Miłosierdzia o godzinie 15:00.
Występy artystyczne, które wprowadziły nas w zachwyt i zadumę, zawdzięczamy zaprzyjaźnionym, muzycznie uzdolnionym ludziom z bliższej i dalszej okolicy 🙂 Najpierw wystąpił zespół Przystań z OREWu w Rymanowie prezentując dawkę umiejętności pracowników i podopiecznych. “Niepełnowidzialni” w ich wykonaniu wywołały ciarki u publiczności a w połączeniu z wierszami deklamowanymi przez autorkę, Beatę Litwin, zmusiły wszystkich do refleksji nad naszą codziennością. Swoje wokalne umiejętności zaprezentowały także panie Joanna Jabłońska- Nycz oraz Aleksandra Jaślar. Z całkiem bliska i niecałkiem daleka przybyli wokaliści, którzy stworzyli na ten piękny czas zespół “Dwóch lub trzech”, aby uświetnić nam wieczorny czas w tę piękną słoneczną niedzielę.
To było coś dla ducha, ale dla ciała też niczego nie brakowało 🙂
Na stoisku ze słodkościami mogliśmy zaszaleć – wybór był ogromny, dzięki wspierającym nas paniom i panom o cukierniczych umiejętnościach. Degustowaliśmy i zachwycaliśmy się puszystością ciast, niezwykłością smaków i różnorodnością wypieków. Lemoniada z gofrem to niebo dla podniebienia. Herbata, kawa i zimne napoje pozwalały na kontynuowanie kulinarnych ścieżek. Na ciepło czekały na nas grochówka, bigos, kiełbaski oraz pierogi. I nie zapominajmy o proziakach, ogóreczkach i innych smakołykach. Wszystko w najlepszym wydaniu. Po prostu PYCHA!!!
“Kraina Uśmiechu” to stoisko dla naszych Milusińskich. Dzieci mogły spróbować swoich sił np. w tworzeniu różańców z koralików czy malowaniu kamieni. Stoisko cieszyło się niemałym powodzeniem Oczywiście, wszystko pod czujnym okiem opiekunek. Pociechy mogły także zaszaleć dzięki akcji “Kup pluszaka za piątaka” i znaleźć nowego włochatego przyjaciela. Wiele misiów, kotków, świnek, żabek, pingwinków i innych stworków uśmiechało się zachęcająco do potencjalnych nowych właścicieli ze swoich ławeczek, koszy i stolików.
Festynowa Galeria pomieściła wiele obrazów podarowanych nam przez zaprzyjaźnionych artystów. Tutaj zaglądali znawcy sztuki aby zdecydować, które dzieło będzie od dzisiaj zdobić ściany ich pokoi, gabinetów i salonów. Dla niestrudzonych czytelników powstała festynowa księgarnia oferująca książki o bardzo szerokiej tematyce. Tutaj można było zagłębić się w rozmowy o najpoczytniejszych autorach, czy lekturach wpływających na rozwój duchowy bądź osobisty. Dla tych, którzy potrzebowali różnorodnych elementów do upiększenia swoich domów, lub oryginalnych prezentów dla bliskich stworzyliśmy festynowy kiermasz oraz stoisko rękodzieła. A na tych, którzy lubią niespodzianki, czekał “Kot w worku”.
Festynową licytację poprowadzili, mający już spore doświadczenie na naszych aukcjach, Mariola Sokołowska oraz Adam Śliwka. Dzieła i przedmioty poddane licytacji stanowiły łakomy kąsek dla wielu miłośników sztuki oraz innych atrakcji, więc walczyli zaciekle. Licytujący spisali się doskonale, co postanowiliśmy nagrodzić niespodziankami.
Towarzyszyli nam również, jak przez poprzednie edycje festynu, przedstawiciele Papieskiego Stowarzyszenia “Pomoc Kościołowi w Potrzebie”. Niestrudzenie umożliwiają chętnym zakup przedmiotów wykonanych z drzewa oliwnego przez ludzi z Betlejem. I, jak zwykle, ich stoisko cieszyło się niegasnącym zainteresowaniem.
Nad bezpieczeństwem wszystkich uczestników festynu czuwały bacznie ekipy, tak medyczna, jak i strażacka. Każdy mógł sprawdzić stan swojego zdrowia u dzielnych pań pielęgniarek. A strażacy pomagali nam, zarówno podczas festynu, jak i przed oraz po pojawieniu się pierwszych gości.
Wszystkim za wszystko bardzo serdecznie dziękujemy.
Czyli jak? To już koniec?
A może inaczej: Do zobaczenia za rok???